Podjęto decyzję o utworzeniu parku "pionowego", aby rozwiązać problem kosztownego usuwania gruzu.
Kompozycja opiera się na trzech wzgórzach, które stanowią punkty widokowe. Dwa z nich, zdeformowane i wydłużone, zbiegają się ku sobie, tworząc zawijas w postaci litery "s". Trzecie stożkowe wzgórze, wysokości aż 22 metrów przyozdobione zostanie spiralą, rozpoczynająca się w dwóch miejscach u podstawy wzgórza i pozwalającą na spacerowanie na sam szczyt. Te trzy wielkie zielone rzeźby stanowią ciche, osłonięte od hałasu wnętrze. We wnętrzu na dwóch krańcach spirali znajdują się staw oraz niewielki hortus-conclusus zaprojektowany specjalnie dla pacjentów pobliskiego szpitala, cierpiących na chorobę Alzheimera. Tematem tego ogrodu jest pojęcie czasu, do którego odnoszą się aforyzmy wyryte na podłodze oraz rośliny, dobrane przy szczególnym uwzględnieniu okresu kwitnienia różnych gatunków.
"Trzy wielkie wzgórza stanowią trzy wieki kultury w Mediolanie - prehistorii, historii i przyszłości" Ch. Jencks.
